نام ۵۰۰۰ زندانی که در دوران رژیم کمویستها در خلال سالهای ۱۳۵۷ و ۱۳۵۸ که به وسیله سازمان جهنمی اگسا (استخبارات) به شکل وحشیانه به شهادت رسیده بود ند منتشر شد.
در میان نام های ۵۰۰۰ ده ها روحانی شهید از جمله نام های شهدای مثل آیت الله سرور واعظ، نویسنده مصباح الاصول از شاگردان حضرت آیت الله خویی، نام آیت الله مصباح و جمعی زیادی از تحصیلکردگان و دانشگاهیان و صدها تن از بزرگان و مردمان به نام این سرزمین به چشم می خورند که خانوده و بستگان این شهدای والا مقام تا کنون چشم انتظار مشخص شدن سرنوشت عزیزان شان بودند و با انتشار این لیست، انتظار آنان به سر آمدند
روزنامه هشت صبح روز چهار شنبه ۲۷ سنبله ( سال هفتم شماره ۱۷۳۳ ) با انتشار لیست از اسامی این زندانیان پرده از جنایات هولناک سازمان جهنمی کمونیستها در دهه پنجا برداشت
بر اساس گزارش روزنامه هشت صبح به گزارش ۸ صبح، این اسناد در جریان تحقیقی که زیر نظر یکی از سارنوالان هلندی در سال ۲۰۱۰ در مورد شخصی به نام «امانالله.ع» آغاز شده است به دست آمده است.
نامبرده به ارتکاب جنایات علیه بشریت در سالهای ۱۳۵۷-۱۳۵۸ در افغانستان متهم بوده است.
در نتیجه این تحقیق مشخص شد که «امانالله.ع» به صفت مدیر تحقیق اگسا یا سازمان استخبارات آن زمان افراد را در هنگام بازرسی شکنجه میکرده است. این شکنجهها شامل لتوکوب افراد توسط مشت و لگد، برق دادن و بیدارخوابی افراد بوده است.
همچنین نتایج این تحقیق نشان داده که شرایط زندگی در زندانها رقتبار بوده است. کثرت افراد در داخل سلول زندانها، کمبود و یا عدم موجودیت تشناب و خدمات صحی برای زندانیان، برخورد خشونتآمیز افراد امنیتی در برابر زندانیان، نشان میدهند که برخوردهای ظالمانه و غیرانسانی با زندانیان صورت گرفته است.
«امانالله.ع» در ماه می سال ۱۹۹۳ به عنوان پناهنده وارد هلند شده و در مصاحبهاش با دفتر مهاجرین وزارت عدلیه هلند گفته که وی مدیر تحقیق آگسا بوده و «مردم در آنجا شکنجه میشدند».
وی در این رابطه اسنادی را به دفتر مهاجرین این کشور ارائه داده است که در بردارنده لیست افرادی بوده که باید اعدام می شده اند، وی حتی پای تمام این اسناد را امضا کرده است.
وی در بخشی از اظهاراتش گفته است: «در جریان تحقیق مردم طبعا لتوکوب میشدند. من طبعاً مسئولیت این لتوکوبها را داشتم. ولی در افغانستان همین شیوه معمول بود و من نمیتوانستم برخورد دیگری داشته باشم، چرا که از من انتظار میرفت و خواسته میشد که به همین شیوه رفتار نمایم. اگر این را نپذیری، هیچگاهی به چنین منصب بلند رسیده نمیتوانی».
براساس این اسناد، حکومت هالند به «امانالله.ع» به دلیل مشکوک بودن به مجرم جنگی، پناهندگی نداده اما به دلیل این که جان او در خطر بوده، وی را از هالند اخراج نکرده است.
پلیس هلند برای تحقیق بیشتر در این زمینه بر براساس اظهارات «امانالله.ع» در جریان مصاحبهاش با دفتر مهاجرین هالند و براساس «اسناد اوامر انتقال افراد» که در کتابی در سال ۲۰۰۱به چاپ رسیده است قضاوت کرده است.
این کتاب توسط شخصی بهنام «میرویس وردک» در سال ۲۰۰۱-۲۰۰۰ به چاپ رسیده است و در آن آمده است: «اسناد نشرشده در این کتاب عبارتاند از کاپیهای مکاتیب اوامر اداره استخبارات افغانستان در سالهای ۱۳۵۷-۱۳۵۸ درباره انتقال افراد، بهخصوص درباره انتقالات ایشان به زندانها، ازجمله زندان مشهور پلچرخی».
پلیس هلند پس از دریافت اسناد اصلی از «میرویس وردک»، مشاهده کرد که ۲۷ قطعه از این «مکاتیب اوامر انتقالات» به امضای «امانالله.ع»، مدیر تحقیق، میباشد و به صحت ادعای وی پی برد.
زندانیان مشمول این اسناد بهنامهای مختلف مانند، مسلمانان افراطی، روشنفکران، محصلین، مامورین دولت، افسران نظامی، دوکانداران و اشرار، یاد شدهاند.
پلیس هلند تحقیقات بیشتری در این مورد انجام داده است؛ چنان که در سند دیگری آمده است: «در جریان تحقیق این دوسیه، پلیس هلند با شاهدان این وقایع در آلمان تماس گرفت. در جریان این صحبتها، ایشان از موجودیت یک لیست کشتهشدگان یادآوری نمودند. بعداً معلوم شد که یکی از این شاهدان، یک خانم ۹۳ ساله در شهر هامبورگ، لیست یادشده را در اختیار خود دارد. این لیست ۱۵۴ صفحهای به زبان فارسی نوشته شده و حاوی نام افرادی میباشد که بر اساس اسناد مقامات رسمی رژیم آن وقت، در سالهای ۱۳۵۷ – ۱۳۵۸ اعدام گردیدهاند».
«امان الله ع.» به عنوان مظنون اصلی این واقعه در سال ۲۰۱۲ در یک مرگ مشکوک درگذشته است و زمینه تحقیق بیشتر در این خصوص پس از مرگ وی فراهم نشده است.
پس از این، دادگاه هلند تصمیم گرفته تا این اسناد را دراختیار عموم قرار دهد تا درد و رنج کسانی که سال ها در انتظار سرنوشت گمشدگان خود می باشند، التیام یابد.
ثبت دیدگاه