ضمن عرض تسلیت ایام شهادت پیشوای عدالتخواهان، مولای موحدان و امام تقوی پیشگان و گرامی‌داشت شهادت شهیدان و سرخ جامگان که از مسجدها و مدرسه ها به سویی عرش بال گشودند؛ شعر گونه‌های را به ساحت قدسی مولا تقدیم می کنم
(تماشاگه راز!)
سفره “فیض” خدا فرش زمین بود شبی
بزم دل گوشه‌ای از عرش برین بود شبی
شب هم آغوش سحر بود و علی بود و نماز
“ملکوت” آمده انگار به ” تماشاگه” راز
کهکشان دید که آهنگ “سفر” داشت علی
وعده با “نبض” نفس‌های سحر داشت علی
با “اذان” سحرش گفت به “امواج” زمان
که ز ” تقدیر” خود انگار خبر داشت علی
مکتب “عشق” نگنجد به قضا و به قدر
عشق سوزان و سویدای دیگر داشت علی
هرچه در “لوح و قلم” بود به عنوان قدر
از ” ازل” تا ” ابدالدهر” زبر داشت علی
تا به محراب دلش رفت و به دیدار شتافت
سجده بر معبد خورشید و قمر داشت علی
چه بگویم که “علی”ذوب شده در ذات خدا
سر و سری به فراسوی “قدر” داشت علی
عباس فیاضی ۲/ثور۱۴۰۱ مزار شریف
ثبت دیدگاه